• Home
• GHK De Vreedsel vzw
• Info over Lanklaar
• Bezienswaardigheden
• Publicaties
• Projecten
• Ons tijdschrift
• Komende activiteiten
• Voorbije activiteiten
• Verhalen
• Interessante LINKS
• foto in de kijker
• Onbekende foto's

Ons periodiek 2017 nr. 2 verschijnt augustus

ERETITEL Ambassadeur Heemkunde ontvangen door De Vreedsel

laatste update
10-06-2017

Een beetje geschiedenis

Lanklaar ligt geografisch gezien deels in de Maasvallei en deels op het Kempens plateau. Hierdoor is er een aanzienlijk hoogteverschil tussen de dorpskern (gelegen op een hoogte van 38 meter) en het plateau (gelegen op een hoogte van 93 meter) waarop uitgestrekte bossen en de woonwijken Groot Homo en Klein Homo te vinden zijn. Homo is een verbastering van de familienaam van Joseph Haumont, een conducteur van Bruggen en Wegen die zich hier rond 1840 vestigde.

Tussen de dorpskern en het plateau ligt het industriegebied, eertijds van nationaal belang en ingericht als compensatie voor de nakende sluiting van de mijnen.

Binnen de fusiegemeente Dilsen-Stokkem is Lanklaar de meest zuidelijke deelgemeente en grenst het in het noorden aan Dilsen, in het oosten aan Stokkem, in het zuiden aan de Maasmechelse deelgemeenten Leut, Eisden en Mechelen-aan-de-Maas en in hrt westen aan Niel-bij-As, een deelgemeente van As.

Het oudste deel van Lanklaar is Mulheim. De naam werd gegeven door de Franken die zich er meteen na de Romeinse tijd vestigden. Het achtervoegsel 'heim' betekent 'thuis'. 'Mul' duidt op een watermolen - op de Vrietsel - die er gestaan moet hebben.

Doorheen de geschiedenis worden daarom ook de namen 'Molenheim' en 'Molhem' gebruikt.

Belangrijk voor Mulheim was haar inmiddels verdwenen kapel van Sint-Jan int Sant, uit de 8e eeuw. Net zoals de doopput (de Sint-Jansbron vlakbij de kapel) werd ze genoemd naar Joannes de Doper. De kapel werd in 1158 voor het eerst vermeld als capella de Molenheim. In 1797 werd ze door de Franse revolutionairen verkocht en gesloopt om haar bouwmateriaal.

Wat er nog van overbleef werd na 1827 bedolven door de dijk bij de verbreding van de Zuid-Willemsvaart. Toen Jozef Habets en Alex Duchâteau de fundamenten in 1867 terug blootlegden, schreven ze over de overblijfselen van een Romeinse tempel. Bij het verbreden van de vaart tussen 1930 en 1934 verdwenen ze echter voorgoed. In 1990 werd door GHK De Vreedsl een reconstructie van de fundamenten gebouwd.

Volgens beide oudheidkundigen was de Sint-Janskapel gebouwd op de resten van een Romeinse tempel. Duchâteau laat op zijn kaart uit 1868 zelfs de Romeinse heirbaan door Mulheim lopen, hier vereenzelvigd met de gedeeltelijk verdwenen Oude Baan.

Het is mogelijk dat deze weg van Romeinse oorsprong is, aangezien de Romeinen op de meeste plaatsen de dalrand van de onbetrouwbare Maas hebben gevolgd.

Mulheim kan de exacte plaats zijn van de Romeinse statio Feresne, links van Atuaca op de Peutingerkaart.

Later ontwikkelde zich het dorp Lanklaar ten noord-oosten van Mulheim.
De naam werd in 1281 voor het eerst vermeld als Langlo(of a)er. In 1314 Lancloer, in 1369 Lanclar, in 1382 Langlaer, in 1442 Langlair, in 1620 Lancklaer en in 1800 Lanklaer, nu Lanklaar.

De naam Lanklaar is aan de natuur ontleend: lank is lang en laar is een open ruimte in het bos. Het was een lang en smal gebied, een open ruimte in het Ledebos dat een leengoed was van het Heilig Roomse Rijk.

Lanklaar-dorp heeft zijn ontstaan en zijn eerste kapel te danken aan een Loonse ambtenaar de Pommerio die er in de 12e en 13e eeuw het Broexhof of Brouxhof bezat, dat hij van de heer van Leut in leen had. Er werd een kapel opgericht die eerst afhing van de kerk van Eisden en daarna van deze van Dilsen. In 1320 ging Lanklaar zowel kerkelijk als administratief deel uitmaken van Stokkem. Tijdens de Franse Revolutie werd de steenweg tussen Tongeren en Maaseik aangelegd zodat het gebied belangrijker werd. Lanklaar bleef onder Stokkem ressorteren tot in 1809 toen het een zelfstandige gemeente werd. Vanaf 1842 werd het ook een zelfstandige parochie toegewijd aan de heilige Paulus.

Door de uitbating van een steenkoolmijn in het nabije Eisden werden er in Lanklaar vanaf 1928 sociale woonwijken gebouwd. Vanaf de jaren 1960 kwam er nieuwe werkgelegenheid in fabrieken van grote bedrijven zoals Siemens en Bekaert die zich kwamen vestigen op het nieuw aangelegde Industrieterrein van Nationaal Belang in Lanklaar.
In 1971 werd de gemeente Lanklaar opgeheven en fuseerde ze met Dilsen, Elen, Rotem en Stokkem tot de huidige fusiegemeente, later de stad Dilsen-Stokkem.

Zie ook –> Geschiedenis van Lanklaar door het VIOE

Burgemeesters van Lanklaar

Een lijst van de burgemeesters vanaf 1809, toen Lanklaar zich afscheurde van Stokkem, tot 1971 toen Lanklaar een deel werd van de fusiegemeente Dilsen, later Dilsen-Stokkem.

Bronnen: NIS en het boek "Kijk op Dilsen-Stokkem - Kroniek van 30 jaar fusie"

TERUG naar begin